مردم، بندهی دنیا هستند و دین، لقلقهی زبانهایشان است. تا وقتی زندگیشان خوب میچرخد دور دین را میگیرند، اما وقتهای محک و ابتلاء چقدر دیندارها کماند
.
پ ن : برای خودم نوشتم
گر زخم غمی بر جگر ریش ندارم رخسار به خون جگر آلودن ما چیست
پ ن : که بی مایه تر از خود کس ندیدم