نیستی هیچ ز حال دلم آگاه چرا؟

من از آن نیم که چون نی اگرم زنی بنالم

که نوازشی است هر دم زدن تو بینوا را

پ ن: پشت دستانت برای لب های من جایی هست؟ می خواهم ببوسم سانتی متر به سانتی مترش را، منتها دلیل من برای بودن در کنار تو همین ست دیگر، می دانی؟

شوم فدای تو، احوال چشم تو چون است

گاهی از دور تو را خوب ببینم کافی ست