ته نوشت (2)

با عنایت خداوند پی برده ام که گریه استدراجی هم داریم!
استدراج، مهلت و نعمتی است که غفلت آور است و یک نوع عقاب است،
حال گریه به شخص می دهند که فکر کند آدم خوبی است! در نتیجه گناهانش را ادامه می دهد، کارهایی از این ها سر می زند، که سنگ را به گریه می اندازد!
البته این کلیت ندارد و باید به خدا پناه برد..

.

پ ن : احقاق حقوق حقه ملت ایران با بیلبورد های ضد آمریکایی تعارض ندارد.